10/01/24

ijsappels

Het is echt winter. Koud en het zonnetje straalt dat het een lieve lust is. Om toch wat van die zon te profiteren besloot ik vanmiddag een werkje uit te voeren dat al lang op mijn lijst staat. Een paar fruitbomen afzagen die teveel plaats beginnen in te nemen en nog nooit vrucht gedragen hebben. In een kleine tuin moet je streng zijn. Onze tuin gaat nu het elfde seizoen in en hier en daar moeten we bijsturen. Deze bomen gingen vlot naar 6 m hoogte en vooral de abrikoos vertakte heel breed. Dit zorgt voor teveel schaduw op de fruithaag. Eigenlijk ging ik de bomen vorig jaar al zagen. Toen wou ik wachten tot na de bloei. Zo konden wij en de bijen toch nog genieten van een prachtige bloemenzee. Het hoeft weinig extra uitleg, na de bloei kwam het afzagen er niet meer van. Daarom heb ik het nu toch maar meteen in de winter gedaan.

Tijdens het zagen merkte ik in de fruithaag een paar appeltjes op die we over het oog gezien hadden bij het plukken. Uiteraard moest ik die proeven!

De bomen werden geënt in 2018, Tipala (een pruim) en een ent die ik kreeg als Flavorcot (abrikoos) maar dat waarschijnlijk niet was. Jammer genoeg geen vruchten kunnen plukken. 

Goldrush is één van mijn favoriete appelen. Zelfs bevroren verassend lekker. Goede bewaarappel (maar dan wel vorstvrij bewaard) die je tot maart kan eten zonder dat die melig wordt.

Api Etoilée eet ik toch liever als ze niet bevroren zijn. 

08/01/24

Terug uit vakantie

De winterslaap is voorbij. We zijn terug uit vakantie 🙂 Altijd spannend als je een kijkje gaat nemen in de tuin als je even bent weg geweest. Grappig maar we hadden zelfs planten die droog stonden! Hoe is dat mogelijk 🙂

Winter dus de satsumas zijn aan de oogst. Lekker, lekker!

Iets nieuws dat we meegebracht hebben van vakantie in Spanje. Rode guave en die heeft ook nog eens een rood blad. Nice!

Zaailingen van guave van vorig jaar. Wintergroene planten in de serre durven natuurlijk wel eens uitdrogen... Het zal wel weer in orde komen.

Pepino (meloenpeer) die we aan het begin van de winter geplukt hebben begint stilaan af te rijpen.

Aan deze citroenen kunnen we momenteel niet aan 🙂 Vandaag nog wat potplanten extra beschermd en in de serre gezet aangezien ze toch wel diepe vorst geven. Gelukkig komt het op geen week om ze te plukken.

Opnieuw wekelijks bloggen

Een paar jaar geleden hadden we de rubriek "deze week in de tuin". In augustus 2021 lukte het niet meer om dit bij te houden vanwege vooral tijdsgebrek. Het najaar is hier een paar jaar druk geweest omdat we in september een opentuindag hebben, een samenaankoopactie en een zadenactie die van start gaat.  Maar ik miste het toch wel om neer te pennen over wat we in de tuin ontdekken en oogsten (zelf lees ik ook graag blogs van andere tuiniers). En het tijdsgebrek? Dat is opgelost. We hebben besloten om minder op sociale media te gaan posten en meer op deze website. "Et voila", we zijn er weer aan begonnen. Iedere week mag je hier een update verwachten. 

Oudere berichten kan je trouwens nog steeds hier onder lezen.

01/08/21

Volop boontjestijd

Ik wou eigenlijk zeggen volop zomer maar dat doe ik maar bewust niet ???? Een overzicht van enkele favoriete rassen die op dit moment de show stelen. Er wordt altijd gezegd dat bonen liever droog weer hebben maar ze doen het wonderwel goed in dit kwakkelend regenweertje.

Ouwe getrouwe Blauhilde. Prachtig en hoge opbrengst.

Cobra, nog zo 'n staakboon die we al enkele jaren zaaien. Zeer productief. Alleen jammer dat de bonen groen zijn. Net een tikkeltje moeilijker te vinden bij het plukken dan wanneer ze een kleurtje hebben.

Purple Queen. Deze hebben we voor de tweede keer. Vorig jaar zaaiden we vroeg onder mini tunnel (in april). Toen waren we begin juni al aan de pluk. Dit jaar hebben we pas eind mei gezaaid. Het valt op dat dit ras wel tegen een stootje kan en... de productie is hoog.

ok, ik maakte een foutje. Niet opgelet dat Neckargold een staakboon is. Maar dit ras doet het ondanks de mishandeling fantastisch goed. We hebben geen steun voorzien en de planten doen ongelooflijk veel moeite om over al op te klimmen of kruipen zelfs gewoon over de grond. Een ras dat we volgend jaar absoluut terug zaaien (oh neen, weer een favoriet ras er bij, ieder jaar groeit de lijst met favorieten en moeten we meer zaaien = keuzestress ???? )

Hier boontjes van Neckargold die gewoon op de grond liggen. Wat op valt is dat de bonen niet rot worden, ook al laat je ze lang liggen in dit vochtige weer. Interessante eigenschap!

Dit is uiteraard geen boon maar wel de peul Bijou. Een favoriet! Het hoeft geen uitleg waarom zeker?